dijous, 22 de març del 2012

DE L'AMOR

Un tema molt  complicat de parlar . Noto jo molt d' amor per tothom,  però sobretot,  per una noia  que he conegut. Ella es diu  Dilenia, és molt maca,  dolça, agradable, simpática i treballadora.  És de la República Domincana, té 30 anys.

Quan estic amb ella sento potencia, no sexual, sino d' AMOR. Aquesta noia me la va presentar una yayeta de 90 anys, que em digué: " espera, que et presento a Dilenia, la meva ciudadora." Varem estar dues hores xarrant, rient etc... i nasquè l'amor.

Dilenia Sierra Luna, el seu treball jo no l'entenc molt però ella és molt emprenedora, ha d'estar amb 12 bebes tots els matins. Té molta feina, a la tarda ha d'estar per 2 àvies de 90 anys. D`allà vaig conèixer a Dilenia, el meu amor. Està ben pagada. Tota una senyoreta, és molt educada i això  aquí a Espanya no existeix.

4 comentaris:

  1. HOLA XAVI.- DE NUEVO TE ESCRIBO AUNQUE TU NO LO HAS HECHO EN MI BLOG.
    AMBOS TENEIS EDAD SUFICIENTE, ASEGURATE BIEN, NO TE DEJES LLEVAR POR UNA PRIMERA IMPRESION, Y SI TODO SALE CONFORME ADELANTE, Y NO TE LO PIENSES MAS.
    EN LO QUE NO ESTOY DE ACUERDO ES CUANDO AL FINAL
    DE TU ENTRADA DICES QUE UNAS VIRTUDES QUE TIENE ESTA CHICA "AQUI EN ESPAÑA NO EXISTEN" Y YO CREO QUE SÍ, LO QUE OCURRE ES QUE TU NO HAS DADO CON ELLAS.
    UN ABRAZO
    Manel

    ResponElimina
    Respostes
    1. ¡L´Amour! Es lo mas bonito que hay, pero tambien es lo que te hace sufrir mas. Yo que he tenido muchas novias, te lo puedo decir, que se sufre mas por el amor que por otra cosa. Es muy dificil encontrar a esa persona, que te escuche cuando lo necesitas y te apoye . Nunca te enamores de una persona que no siente lo mismo por tí, porque si no lo pasarás mal....

      Elimina
    2. Manel, sr Manel , perdone yo creo que con mi dilenia tengo mucho feeling. El primer dia estuvimos 2 horas hablando i riéndonos de todo cuanto se hablaba. Ahi vino el amor, nos dimos los teléfonos y chao. Pasaron 2 semanas i me llamó, yo estaba trabajando de ayudante en picking pack (material de oficina), y volvimos a quedar. Pasaron los días y llegó el primer beso. Nos hicimos novios. Cenamos, bailamos de todo un poco y se hizo la luz del porqué se hizo el amor.

      Elimina
  2. Barbi, mira yo he tenido suerte. A mi me anima, me ayuda, me escucha, todo con amor. Si te explicara mi caso te asustarias: tuve un accidente, dentro conmigo iba mi novia Isabel y murió por culpa de un ".........."( no quiero expresarme) . Nada llevábamos 6 años, empezamos a hacer la casa,pero se fue, se fue el perfume de sus oidos, se fue ,se fue la mirada de sus lindos ojos. Me ha costado aceptarlo pero no he tenido mas remedio.

    ResponElimina